domingo, 20 de novembro de 2022

Na despedida do petróleo xógase moi sucio

Cando Qatar deixe elixir a un presidente coma Nelson Mandela será un país digno para a Humanidade. Mentres sexa unha dictadura de lucro e violadora de dereitos, sen ter en axenda a igualdade, o único que gaña é a maldade. Comediantes e irracional parlantes, ignorantes coma Maluma haberá sempre neste mundo, e comparar o mundial en Sudáfrica coa participación de Shakira daquela nel, é ser tamén inculto.


Este mundial non vai lograr cambiar nada as regras neste territorio de rañaceos grazas aos fósiles o que si se logrou foi mudar unha FIFA que perdeu o control de organizar un evento baixo a súa tutela. Pasará á historia e ser un exemplo de como o diñeiro e o lucro imponse a un deporte que sempre foi quen de amoldar, mudar e mover regras inhumanas e non só un balón nun campo sobre o céspede. 


Agora xa non é fútbol é un negocio que fede moi mal para o deporte en xeral e máis, cando as condicións impostas por Qatar foron dixeridas pola FIFA sen ningún malestar. Hipocresía e miseria deste mundo deportivo arrastrado pola desesperación dunha riqueza caduca e fóra de xogo xa non só no ambiental. 


O petróleo está a despedirse nesta década facendo unha caixa descomunal e arrastrando a toda a economía á unha fonda e negra caída de gran crise e recesión mundial. E non é pola guerra de Ukraína o que afecta en occidente, que tamén importa, é porque a etapa de insostibilidade deste fósil, como recurso a empregar chegou á súa última fase de explotación. Quen queira seguir con el como combustíbel natural para todo só verá e causará máis cerca e axiña a mortalidade da especie humana no planeta.

sábado, 29 de outubro de 2022

A sociedade filantrópica non nos garantiza dereitos, limítanos.

A operación dun multimillonario coa compra da rede social Twitter tamén marca unha tendencia e é un exemplo do sistema capitalista que eclipsa o poder da información e mediático tal como o entendemos e como o vemos funcionar.

Os estados actuais aínda manteñen á liña, coas súas leis, os medios de comunicación baixo o seu regulamento e control pero, estes enxendros do propio liberalismo, a forma e estructura de relaccións económicas e sociais na que as institucións públicas, os estados e a propia poboación se encadra, deixaraos na irrelevancia e as decisións de mando virán dadas por outras esferas e movementos sociais. O poder dun ente lucrativo gaña vantaxa fronte á forza que pode establecer calquera institucion pública e os seus representados. A nova orde rexerase baixo normas esóxenas e alleas á sociedade baixo figuras opacas e nacidas no xeo de cúpulas afastadas de toda liña formal lexislativa vixente, fóra dos sistemas sociais tradicionais e institucionais. Se agora xa é unha influencia presente e moi persistente estes aparatos do capital, para manipular leis e presionar regulacións favoráveis para mellorar os seus intereses, a situación irá a outro nivel cada vez con máis intensidade. O novo contexto é un escenario no que a regulación implantada está imposta e feita directamente baixo o seu xogo e rol de "ceo"

O capitalismo acendeu a un grao tan sistémico que as súas corporacións demandan ir máis alá do seu marco, do seu límite competencial. Non naceron para servir Estados e menos á cidadanía. Están para ter o seu propio estatus e ámbito de influencia, sen dar conta a ninguén, sen adoptar máis ca os seus obxetivos. O lucro é a súa única bandeira. A súa sabia é só e exclusivamente pucuniaria. Nútrese dun círculo viciado pola marxe exponencial e imparábel da súa conta ganancial, resultada de explotar recursos materiais e humanos sen reparar nos efectos onde actúa. Sexan positivos, neutros ou negativos.

Branquean a cooperación, a axuda e a solidariedade cívica, usando ferramentas filantrópicas, como alma de apoio social, para non deixar de ser unha arma de anulación de dereitos colectivos. Disfrazan e camuflan un aparente benestar comunitario para restar a estructura de dereitos universais, para limitar ou anular as garantías establecidas polas normas emanadas dos pobos, impoñendo un novo método servicial e selectivo, que deixa de ser xeral e si moi condicionado aos seus fins corporativos.

O tempo das multinacionais chega para imperar no mundo do capitalismo, relegando toda estructura social a un último lugar. 

sábado, 8 de outubro de 2022

A "blasfemia" dignificada pola tradición.

    Hai costumes que por selo non lle dan o grao de estar no pedestal dos valores humanos. Tampouco se poden elevar a un arraigo para ter en consideración de manter e se preservar no tempo. Por ser unha acción tradicional non ten que primar a súa conservación de xeración en xeración.

    Se a sociedade foi capaz de evolucionar na súa moral e tamén conseguir atender, coidar e practicar os principios primordias da igualdade ante toda persoa que vén a este noso mundo, hai tradicións que se van polo ben de todas, dando paso a un tempo de mellor educación en cada un de nós.

    Xustificar un acto de dano, denigrante e vexatorio dicindo que é o que se viña practicando, dende sempre, mostra que a sociedade non é capaz de cambiar e lograr dar pasos a outra costume acorde coa realidade, de valores e respeto social imperantes. Amosa que o común dos principios morais establecidos non muda a mellor versión.