martes, 25 de febreiro de 2020

Tecnoloxía para rehumanizar se o afán individual do capitalismo o permite.

 Se fai medio século necesitábase unha xornada laboral, hoxe só compre unha hora e media para facer ese mesmo traballo.

 Neste contexto, a evolución laboral debería favorecer e incrementar o tempo adicado a outras facetas da vida, gañando tamén a productividade no tempo que se emprega para producir e incrementar o valor na sociedade da economía en conxunto.

 A ganancia propia, da remuneración percibida pola persoa empregada, debería salvar certas limitacións pasadas para dispoñer da posibilidade de adicarse a facetas fóra da vida laboral.

 A situación sería propicia para resultar así sempre que funcione a economía do ben común e non a economía da especulación. A sorte baixo o desamparo dun seguro sen protección nen garantías da súa aplicación non debería existir.

 A desintegración de valores sociais por valores cada vez máis individuais, illados e pouco humanos, primados polo propio fundamento do capitalismo, por acumular máis poder pecuniario en favor da deshumanización do conxunto da economía na que se asenta, xera unha forza latente e persistente de tal magnitude e ao mesmo tempo invisíbel que é moi difícil de reducir en favor doutros modos de ordenar a economía.

 A tecnoloxía productiva tutelada polo capitalismo entra nunha fase de absolescencia se non aporta melloras á economía máis alá da rapidez e comodidade na producción de servizos e produtos. Deixa de ser tecnoloxía se non favorece a conciliación. Estará caduca se non permite dispoñer de posibilidades para vivir en sociedade. Será arcaica se non protexe a economía do benestar, a economía global da comunidade sostíbel nun medio natural soportado coa integración do hábitat que nos dou o ser.

 A conciencia doutra economía con ferramentas avanzadas para dispoñer e usar na comunidade deben emerxer co fin de salvar a humanización e sobre todo permitir continuar existindo nun mundo como seres humanos e non como máquinas ou robots controlados baixo algoritmos definidos con parámetros dictados ponderando obxetivos nada sociais polo ben común.

luns, 24 de febreiro de 2020

O feminismo: materia de igualdade non só na ensinanza.

 Dispoñer máis doadamente de fontes obxetivas, documentadas no plano informativo e formativo e non tan só reinvindicativo, e con contidos para asentar coñecementos máis alá dun problema social encamiñándoo na consolidación dun dereito básico fundamental a ensinar na docencia e nas ciencias sociais de convivencia, a diario, e en todos os ámbitos da vida, é esencial para o fortalecemento das persoas coa habilidade de practicar, con naturalidade, a igualdade efectiva no noso país.

xoves, 20 de febreiro de 2020

A natureza volverá, a nosa especie non.

 Quitar unha árbore e poñer no seu lugar un anuncio para preservala. É así como se definen, tal cal, os tempos da mercadotecnia, petando de fronte coa realidade do desastre que nos provoca o mercado do consumismo. A conciencia natural do ser humano sobre a natureza que nos dá a vida tamén desaparecerá e só nos quedará a ilusión do habido. De non actuar doutro xeito a situación empeorará cada vez máis alá ata tal punto que xa non haberá retorno para reparar o noso hábitat e iremos para alá, sen volta definitiva, como especie extinta.

martes, 11 de febreiro de 2020

En democracia recente é bo ter a receita presente

 Usar a liberdade como defensa dun discurso que xira, na súa esencia, sobre a represión, o terror é a honra do mal para lucro unitario á conta da totalidade da sociedade é ser cómplice e vogal dunha histórica recente dictadura.

 Ser contundente, firme e radical coa erradicación de todo ideal de sometemento pasa por dominar o seu fundamento e críticar o que o sostén para sabelo argumentar por medio da palabra coa boa educación que nada ten que ver co uso de tal pin parental.

 Non deixarse asoballar e, pecuniariamente, alinear coa bagaxe da oligarquía imperante, darase sustento ó estrato que permitirá nutrir a política da verdadeira democracia, fortalecendo a súa saúde e dando bos frutos cos que alimentarán as ideas da sociedade, en igualdade, prendendo a bondade en todas aquelas persoas que así a desexen exercitar.

 O resto resta valor de progreso coma sempre se demostrou nos ciclos das sociedades da humanidade onde emerxen guerras e virulentas destruccións que nada axudan a vivir en paz.

 Coa harmonía tecida neste pensar espero que esta lectura aportara algo no camiñar cara a consolidación da democracia aínda recente e moito por madurar.