Tecnoloxía para rehumanizar se o afán individual do capitalismo o permite.

 Se fai medio século necesitábase unha xornada laboral, hoxe só compre unha hora e media para facer ese mesmo traballo.

 Neste contexto, a evolución laboral debería favorecer e incrementar o tempo adicado a outras facetas da vida, gañando tamén a productividade no tempo que se emprega para producir e incrementar o valor na sociedade da economía en conxunto.

 A ganancia propia, da remuneración percibida pola persoa empregada, debería salvar certas limitacións pasadas para dispoñer da posibilidade de adicarse a facetas fóra da vida laboral.

 A situación sería propicia para resultar así sempre que funcione a economía do ben común e non a economía da especulación. A sorte baixo o desamparo dun seguro sen protección nen garantías da súa aplicación non debería existir.

 A desintegración de valores sociais por valores cada vez máis individuais, illados e pouco humanos, primados polo propio fundamento do capitalismo, por acumular máis poder pecuniario en favor da deshumanización do conxunto da economía na que se asenta, xera unha forza latente e persistente de tal magnitude e ao mesmo tempo invisíbel que é moi difícil de reducir en favor doutros modos de ordenar a economía.

 A tecnoloxía productiva tutelada polo capitalismo entra nunha fase de absolescencia se non aporta melloras á economía máis alá da rapidez e comodidade na producción de servizos e produtos. Deixa de ser tecnoloxía se non favorece a conciliación. Estará caduca se non permite dispoñer de posibilidades para vivir en sociedade. Será arcaica se non protexe a economía do benestar, a economía global da comunidade sostíbel nun medio natural soportado coa integración do hábitat que nos dou o ser.

 A conciencia doutra economía con ferramentas avanzadas para dispoñer e usar na comunidade deben emerxer co fin de salvar a humanización e sobre todo permitir continuar existindo nun mundo como seres humanos e non como máquinas ou robots controlados baixo algoritmos definidos con parámetros dictados ponderando obxetivos nada sociais polo ben común.