Utilidade da monarquía española

A monarquía é unha "marca" en España de cara o resto dos paises. Serve para que a xente teña unha referencia a hora de conseguir a súa plenitude como persoa "rica" e con poder de atraer masas.

Se non houbese a monarquía; España dificilmente lograría tender a un pobo republicano. É necesario unha persoa que dea a imaxe de estabilidade política e imparcial para que as distintas ideoloxías, que predominan no País non se enfrenten de forma crítica e provoquen o que nun tempo atrás sucedeu...

A monarquía é unha especie de nexo necesario para que España chegue a ter unha estructura política republicana ou de carácter federalista.

Este cambio producirase no próximo quindenio deste século XXI. 

O tempo no lo dirá.

Obxetivo Iresponsable de "Galicia Bilingue"

 “Galicia Bilingüe, nado no ano 2007 é unha asociación sen ánimo de lucro cuxo fin primordial é defender o dereito dos pais ou, no seu caso, dos alumnos a elixir a lingua vehicular na que estes han de ser educados e, en xeral, o dereito dos cidadáns a elixir en cal das dúas linguas oficiais a Administración ha de comunicarse con eles”

 Isto que acabo de engadir é o obxetivo básico que aparece na web de dita organización e sen embargo faise chamar “Galicia Bilingüe”. O nome da asociación, para aqueles que non a coñezan, soa ben e ata parece cordial e equilibrado con carácter democrático. Logo demóstrase, se nos adentramos nos seus principios, que ese nome non é máis ca un simple “márketing” para dar a entender a sociedade que defende de igual modo calquera das linguas que son oficiais en Galiza.

 O que realmente pretenden é implantar un modelo no que o idioma ensinado nas aulas sexa aquel que a sociedade, debido os prexuízos do momento por parte da clase de poder dominante, o considera mellor cara o futuro. Non repara ou non lles interesa equilibrar a coexistencia das linguas que se empregan no país actualmente pero si reparan en defender con ímpeto, ata o último momento en que a lingua maioritaria (neste caso o castelán en todo o territorio estatal) non perda falantes nin chegue a sufrir o que aconteceu no seu momento coas linguas coexistentes no territorio estatal español.

 Iso o consideran unha inxustiza e eu tamén estou de acordo pero sen embargo que a xente non poida dominar máis linguas que a materna non o teñen en conta. Coma se un neno só fose capaz de aprender unha única lingua e ata lle din a xente que se non aprenden a materna igual non van ben educados.Aí está a ignorancia desta asociación que trata de defender os dereitos e as liberdades das persoas.

 Que mellor liberdade dunha persoa que poder defenderse non só na lingua materna senón tamén nas linguas que o rodean no seu entorno máis próximo. Sexan esas linguas minoritarias ou as máis faladas, o que non se pode facer é restrinxir e limitar o coñecemento de distintas culturas que conviven nun territorio xa que non se está sendo responsable e obxetivo na educación que reciben os nenos e nenas deste país. Entorpecer a dinamización de calquera idioma nun país, teña os falantes que teña, estase fomentando unha política de marxinalización para o futuro da sociedade galega.

 O de darlle máis espazo xurídico a un idioma (neste caso o galego) non ten por qué solaparse coa coexistencia do outro idioma (castelán) sendo o castelán o que posúe máis espazo ata o de agora.

 Os dous idiomas deberían ser vehiculares no ensino por ter presenza social e ata engadiría que outros idiomas foráneos ao territorio español poderían ser os idiomas vehiculares nas asignaturas que dan a coñecer esas linguas para que o cativo ou cativa empece a asociar a diversidade lingüística que existe no mundo e non só vexa en exclusiva un idioma coma se ese fose o universal.

 Quero deixar claro que se esta organización defendede as liberdades dunha persoa por riba de calquer coñecemento idiomático, o da lingua materna é unha escusa que si pode ter esa apetencia ou capricho por parte de algún pai ou nai pero que non deixa de ser unha irresponsabilidade e un paso atrás na educación libre do neno ou nena no seu futuro.

 Iso é o importante dunha educación libre e universal e non sectaria e marcada con prexuízos idiomáticos que o neno non entende e nin é cosciente mentres é inocente. Só lle carreará choques sociais con outras persoas no futuro ou unha mentalidade pouco realista e nada obxetiva do contexto social no que vive debido a mala ou escasa educación idiomática que viviu no momento. Compre que o cativo ou cativa a parte de ser consciente co seu entorno manteña unha empatía idiomática e valore a riqueza cultural e diversa que hai no noso país.

O Plan da Xunta para o Medio Rural

O que anuncia esta nova Xunta é un plan para que as distintas explotacións agrarias teñan unha vía de escape máis doada para sair do sector . Á diferencia da anterior Xunta, esta vai impulsar políticas de abandono máis eficaces e rápidas para que o número de empresarios agrarios se reduza.

A anterior Xunta mimaba o sector e incentivaba a permanencia no mesmo con políticas de dinamización con carácter inmigratorio do seu activo humano, por así dicilo, creando un imaxe do medio rural positiva na sociedade e permitindo que o sector fose atractivo e revalorizado na súa xeneralidade.

Esta Xunta que saíu en marzo nin tan sequera se plantexa este tipo de políticas xa que as considera perdidas de tempo e prefire que o sector se siga afogando con subvencións sen darlle valor engadido o producto no mercado e non conseguir diferenciarse doutros mercados foráneos para ser máis competitivos e mostrarlle ao consumidor final un producto de maior calidade. Tamén deixa de lado a posibilidade de crear en Galiza competencias propias na distribución do mercado interior e así poder competir co exterior tendo unha ventaxe competitiva axeitada cos tempos que corre no sector nestes e en outros mercados foráneos.

A anterior Xunta contiña esta esencia pero esta nova que saiu en marzo non lle vexo moita traza de querer mimar o sector de forma seria e con expectativas de futuro positivas.

Deséxolles o mellor ós que teñan responsabilidades políticas neste campo pero non os vexo moi implicados na causa de resolver o problema estructural de fondo.

A ignorancia das persoas e a súa vulnerabilidade ou inocencia para votar!

Nestas eleccións e toda a campaña volveu o medo e a hipocrisía por parte da dereita máis sucia, manipuladora e covarde de que "yo soy el rey y sin mi nadie se salva". En toda a campaña nin tan sequera unha soa proposta específica que favoreza a clase traballadora vin por parte do Partido popular. Isto demostra a ignorancia do pobo e o pouco aprecio que se ten da concepción das ideas en política e os servizos públicos. A xente busca no Pp unha salvación divina e a enganan ou non se dá conta de que grazas a eles as institucións públicas están dominadas polas empresas de turno e os altos cargos das distintas administracións dos entes privados. Iso é o principal problema que o bipartito non puido ou non quixo solucionar para que a democracia en Galiza fose transparente e non de caciques e clientelismos nas horas previas as eleccións. Estando a 1 de marzo de 2009 en Dozón, os xamóns, nesta xornada electoral, circularon que dou gusto, tanto coma se fosen nun coche de fórmula 1 polas distintas pateiras para que o Pp tivera a maioría. Iso é democracia?Iso é unha tarefa pendente daqueles que lles interese a democracia das ideas e iniciativas para que o pobo teña verdadeiro criterio a hora de elixir a os seus candidatos preferidos.
Outra cousa que había que revisar, ou non, é: querer que o termo "gallego" na RAE siga considerando a os galegos como saben os que gobernarán nestes anos!!*Aqueles que non o saiban miren calquera dicionario da RAE e encontrarán a definición.
Iso supoño que é a razón de porque en Galiza temos unha maioría no parlamento do Pp e a xentiña sigue votando do xeito que o fai. Non necesitarán ningún criterio académico e científico para buscar unha explicación o acontecido onte.
Temos o que merecemos!Mexan por nos e dicimos que chove!Dannos pan e quítannos os dentes!

Saúdos @s lectores!

Un galego dos que pensa coma Castelao.

Comentario sobre o artigo "Rodríguez anunciou en Dozón máis axudas para dependentes" publicado na Voz de Galicia o día 20 de febreiro do 2009

Existen moitas formas de facer política cara a xente pero unha delas non deixa de ser precaria en ideas e moi pouco actual aínda que sexa a que se practica para os novos tempos que corren. O único que se pretende con este tipo de actuacións parece ser conseguir confrontar a xente que teña ilusións de avanzar e que estas persoas consideren a política como algo inútil e sen valor práctico para solucionar os distintos problemas sociais que poida haber.

Cando se realizan este tipo de actos só co fin de desprestixiar actuacións doutras forzas políticas que conforman un goberno sen aportar novas formas de xestión os electores caen na tentación lóxica de desmotivarse e non querer participar activamente co voto nas urnas en momentos decisivos como poden ser as elecións. Para este caso en concreto, este partido político responsable do acto anunciado, non pretende máis ca provocar abstención e perder toda credibilidade a calquera organización política. Só se pretende a baixa participación democrática e que os votantes non se sintan responsables das xestións públicas levadas a cabo a longo prazo por un goberno.

Estase caendo nun erro gravísimo con esta forma de facer política. Non se lle dá valor as ideas e só se prima o negativo e a descalificación sen aportar propostas resolutivas e polo menos capaces de crear debate constructivo para o ben común de todos.

Os únicos responsables desta situación non son só os políticos da época senón da sociedade que educa e recibe coñecemento para valerse por si mesma.

Este é un paso moi difícil de dar pero que é necesario e merece a pena pasalo para que impere unha sociedade con conciencia social e de raciocinio ante o que a rodea e lle preocupa.

Sobre o artigo "Aquí no se sabe cuando acaba el mes"

Ola,

despois de ler este artigo quería comentar que as clavés da situación económica que atravesa Dozón non están no seu modo de vida das súas xentes (actividades económicas que realizan) senon na clase política que está no poder municipal na actualidade. Esta utiliza os medios políticos que están o seu alcance como “satélite” desde onde cubre de “rosas” toda a súa mala xestión municipal por medio da manipulación ou comprando directamente a xente. Quería comentarlle que o señor Alcalde contoulle alguna que outra mentira relaccionada coa autoestrada. El foi o único responsable de que esta non tivera as entradas é saídas correspondentes para comunicar a Dozón cos outros municipios. As persoas que tiveron que emigrar do municipio non foi só por que o traballo fose escaso senon que é insostible enfrentarse a unha clase política que practica de forma maquillada un sistema dictatorial nas suas xestións municipais. Poderíalle relatar un sinfín de anécdotas que son do máis subrealistas en relación as autoridades que governan neste pequeno municipio do interior de Galiza pero necesitaría máis dun correo.

Para rematar quería comentar que no seu reportaxe botei en falta un análise temporal de todo o século XX ata a actualidade para poder demostrar que nun tempo atrás esta situación pudo deribar en outra distinta a actual. A falta de democratización do municipio durante o pasado, en tempos de democracia, está a ser a clave dos problemas que fan que este concello siga, según os datos estatísticos, na cola do desenrolo económico e social.

Tamén quería agradecerlle a reportaxe feita, xa que dá a coñecer un pouco mellor a situación , as veces olvidada, de moitos municipios galegos.